- uyruk
- по́дданный
* * *озвонч. -ğuпо́дданный; граждани́н
uyruğuna girmek — а) стать граждани́ном (какого-л. государства); б) перен. быть в зави́симости от кого
Türkçe-rusça sözlük. 2013.
uyruk
Смотреть что такое "uyruk" в других словарях:
uyruk — is., ğu, huk. 1) Bir devlete vatandaşlık bağıyla bağlı olma durumu, tebaa 2) mec. Bir kimsenin etkisi altında olma durumu, körü körüne bağlanma, gözü kapalı inanma Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller uyruğuna girmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
uyruk — bir devlete vatandaşlık bağıyla bağlı olma durumu, tebaa … Hukuk Sözlüğü
tebaa — uyruk; bir devletin hükmü altında bulunan kimseler … Hukuk Sözlüğü
şeflik — is., ği 1) Şef olma durumu Biraz önce şeflik taslayan biraz sonra uysal bir uyruk olur. H. Taner 2) Şefin çalıştığı daire İstasyon şefliği … Çağatay Osmanlı Sözlük
tabiiyet — is., ti, esk., Ar. tābiˁiyyet 1) Bir şeye veya bir kimseye bağlı olma, bağımlılık, bağlılık 2) Uyruk Fransız tabiiyetine girivermişler o zaman. S. F. Abasıyanık … Çağatay Osmanlı Sözlük
tebaa — is., huk., esk., Ar. tebaˁa Uyruk … Çağatay Osmanlı Sözlük
uyrukluk — is., ğu Bir kimsenin bir devlete uyruk olma durumu, tabiiyet Bu adamın uyrukluğu anlaşılamadı … Çağatay Osmanlı Sözlük
tâbiiyyet — (A.) [ ﺖﻴﻌﺑﺎﺕ ] uyruk … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
tebaa — (A.) [ ﻪﻌﺒﺕ ] uyruk, teba … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
